Arjen IV: verschil tussen versies
(→Arjen IV - De verwezelijking van potgrond) |
(→Arjen IV - De verwezelijking van potgrond) |
||
Regel 6: | Regel 6: | ||
Grond voor twijfel was er niet, dus nam hij potsierlijk een gegronde homp plotseling in zijn hand. "Potverdorie", gromde hij. Meer woorden kon hij niet met dit goedje associeren, dus hield hij het maar bij het zinsverband dat reeds in zijn gedachten tentoongespreid werd. Gezien het veelvuldig voorkomen van woorden als pot, grom, plot en grond, leek het hem verstandig hier zijn voordeel van te doen. Gezien zijn selecte smaak vielen woorden met letters uit de klm passage van het alfabet af, zodat dit magische goed al snel door het leven ging als grondpot. | Grond voor twijfel was er niet, dus nam hij potsierlijk een gegronde homp plotseling in zijn hand. "Potverdorie", gromde hij. Meer woorden kon hij niet met dit goedje associeren, dus hield hij het maar bij het zinsverband dat reeds in zijn gedachten tentoongespreid werd. Gezien het veelvuldig voorkomen van woorden als pot, grom, plot en grond, leek het hem verstandig hier zijn voordeel van te doen. Gezien zijn selecte smaak vielen woorden met letters uit de klm passage van het alfabet af, zodat dit magische goed al snel door het leven ging als grondpot. | ||
− | + | men echter zeer dubieuze associaties bij het woord grondpot, zodat hij al gauw besloot de naam te wijzigen in potgrond. Erg veel functie had het goed nog niet en de Foeniciers waren er eigenlijk niet erg blij mee. Maar uit beleefdheid namen ze het toch van hem aan en gebruikten het uit pure wanhoop maar als huwelijksgeschenk. |
Huidige versie van 18 jul 2006 om 02:34
Arjen IV - De verwezelijking van potgrond
Na afloop van al deze jolige avonturen was Arjen op zoek naar iets betrouwbaars doch abstracts. In eerste instantie trachtte hij dit te bereiken door de banden met enige pantoffeldiertjes aan te halen. Toen hij hier op onverschilligheid stuitte, besloot hij het over een andere boeg te gooien: hij ging graven.
Zich langzaam maar zeker een weg banend door de verscheidene aardlagen die de Opperbaviaan in dit deel van de planeet geplaatst had, kwam hij een luchtige, veerkrachtige, doch robuuste substantie tegen. Aangevuld door een niet onaangename geur en een voedzame uitstraling werd zijn aandacht gewekt. Hij ging er eens rustig voor zitten en nam enige korrels in zijn hand. Grond voor twijfel was er niet, dus nam hij potsierlijk een gegronde homp plotseling in zijn hand. "Potverdorie", gromde hij. Meer woorden kon hij niet met dit goedje associeren, dus hield hij het maar bij het zinsverband dat reeds in zijn gedachten tentoongespreid werd. Gezien het veelvuldig voorkomen van woorden als pot, grom, plot en grond, leek het hem verstandig hier zijn voordeel van te doen. Gezien zijn selecte smaak vielen woorden met letters uit de klm passage van het alfabet af, zodat dit magische goed al snel door het leven ging als grondpot.